Planeti Gliese 581g, cilët jetojnë atje?
Planeti Gliese 581g, gjendet në një distancë të atillë nga ylli i tij ëmë, saqë temperatura i lejon ekzistencën e ujit në formë të lëngshme, si në sipërfaqe po ashtu dhe nën sipërfaqen e tij!
Planeti Gliese 581g, nuk është i vetmi plantë që është zbuluar dhe mbron ekzistencën e jetës. Shkencëtarët kanë mundur të zbulojnë 422 planetë jashtë sistemit tonë diellorë, që nga viti 1995.
Në të shkuarën pyetja ishte se nëse yjet që shikojmë univers kanë planetë. Por, me zbulimin e planetëve të parë (zakonisht plantë gazrash siç dhe Jupiteri), kaluam në pyetjen nëse ekzistojnë planetë të banueshëm!
Sot, edhe kjo pyetje ju dha përgjigja bindshëm. Shkencëtarët besojnë se shansi i ekzistencës së jetë në planetë të tjerë në univers është 100%.
Detyrimisht atëherë, pyetja tjerë është: Çfarë lloj jete ekziston?
Do mund të ishte shumë e zhvilluar dhe tepër inteligjente?
Duke pasur parasysh progresin e bërë nga njerëzimi në 100 vitet e fundit, ne mund të supozojmë se në 100 vitet e ardhshme ne (njerëzimi) do të jemi në gjendje të mbulojmë distanca të tilla deri në (189.000.000.000 km).
Pse kjo na duket e pamundur, nëse e mbulojnë të tjerë tashmë?
Nëse njëri nga mijëra këto planetë, me aftësi jetese ka një qytetërim me 100-200 vjet më të zhvilluar se ne, atëherë pse refuzohen vizitat e jashtëtokësorëve?!
Komuniteti shkencor, duhet të pranojë se vizitat në planetin tonë prej qytetërimeve jashtëtokësore (në të shkuarën dhe të ardhmen) nuk është diçka e pamundur!
Duhet ta bëjë, që njerëzimi të përgatitet për sfidën më të madh në histori!
Planeti Gliese 581g, gjendet në një distancë të atillë nga ylli i tij ëmë, saqë temperatura i lejon ekzistencën e ujit në formë të lëngshme, si në sipërfaqe po ashtu dhe nën sipërfaqen e tij!
Planeti Gliese 581g, nuk është i vetmi plantë që është zbuluar dhe mbron ekzistencën e jetës. Shkencëtarët kanë mundur të zbulojnë 422 planetë jashtë sistemit tonë diellorë, që nga viti 1995.
Në të shkuarën pyetja ishte se nëse yjet që shikojmë univers kanë planetë. Por, me zbulimin e planetëve të parë (zakonisht plantë gazrash siç dhe Jupiteri), kaluam në pyetjen nëse ekzistojnë planetë të banueshëm!
Sot, edhe kjo pyetje ju dha përgjigja bindshëm. Shkencëtarët besojnë se shansi i ekzistencës së jetë në planetë të tjerë në univers është 100%.
Detyrimisht atëherë, pyetja tjerë është: Çfarë lloj jete ekziston?
Do mund të ishte shumë e zhvilluar dhe tepër inteligjente?
Duke pasur parasysh progresin e bërë nga njerëzimi në 100 vitet e fundit, ne mund të supozojmë se në 100 vitet e ardhshme ne (njerëzimi) do të jemi në gjendje të mbulojmë distanca të tilla deri në (189.000.000.000 km).
Pse kjo na duket e pamundur, nëse e mbulojnë të tjerë tashmë?
Nëse njëri nga mijëra këto planetë, me aftësi jetese ka një qytetërim me 100-200 vjet më të zhvilluar se ne, atëherë pse refuzohen vizitat e jashtëtokësorëve?!
Komuniteti shkencor, duhet të pranojë se vizitat në planetin tonë prej qytetërimeve jashtëtokësore (në të shkuarën dhe të ardhmen) nuk është diçka e pamundur!
Duhet ta bëjë, që njerëzimi të përgatitet për sfidën më të madh në histori!
Elektromagnetizmi
Elektromagnetizmi përshkruan bashkëveprimet e thërrmijave të ngarkuara, me fushat elektrike dhe magnetike. Ai ndahet ne elektrostatikë, e cila bën studimin e bashkëveprimeve midis ngarkesave në prehje, dhe elektrodinamikë, e cila studion bashkëveprimet midiss ngarkesave në lëvizje dhe rrezatimit. Teoria klasike e elektromagnetizmit është e bazuar në ligjin e forcës së Lorencit dhe tek ekuacionet e Maksuellit.
Elektrostatika është studimi i fenomeneve që lidhen me trupa të ngarkuar në prehje. Siç përshkruhet nga ligji i Kulombit, trupa të tillë aplikojnë forca mbi njëri tjetrin. Sjellja e tyre mund të analizohet nëpërmjet koncepteve të fushës elektrike që rrethon çdo trup të ngarkuar, e tillë që çdo trup i ngarkuar i vendosur në këtë fushë është subjekt i nje force në madhësi të drejtëpërdrejtë me madhësinë e ngarkesës dhe madhësinë e vlerës së fushës magnetike në atë pozicion. Nëqoftëse forca është tërheqëse apo shtytëse kjo varet nga polariteti i ngarkesës. Elektrostatika ka aplikime të shumta, që variojnë që nga analiza e fenomeneve si vetëtimat deri tek ndërtimi i motorave , siç është për shembull motori elektrostatik.
Elektrodinamika është studimi i fenomeneve që lidhen me trupa të ngarkuara në lëvizje dhe fusha elektrike dhe magnetike që ndryshojnë në kohë. Meqënëse një ngarkesë në lëvizje prodhon një fushë magnetike, elektrodinamika merret me efekte si magnetizmi, rrezatimi elektromagnetik, dhe induksioni elektromagnetik, të cilat përfshinë aplikime praktike si gjeneratori elektrik si dhe motori elektrik. Kjo pjesë e elektrodinamikës, njihet si elektrodinamika klasike, ajo u shpjegua në një mënyrë sistematike nga Xhejms Klark Maksuell. Duhet thënë se janë ekuacionet e Maksuellit ato të cilat i pershkruajnë fenomenet elektrike me një përgjithësi të madhe. Një zhvillim i mëvonshëm është elektrodinamika kuantike, e cila përfshin ligjet e teorisë kuantike në mënyrë që të shpjegojë bashkëveprimin e rrezatimit me lëndën. Diraku, Hajzenbergu, dhe Pauli ishin disa nga pionerët që formuluan hapat fillestare që çuan tek elektrodinamikën kuantike. Elektrodinamika relativiste merr parsysh korrektimet relativiste të lëvizjes së trupave të ngarkuar që lëvizin me shpejtësi të përafërt me atë të dritës. Ajo zbatohet në fenomene që lidhen me përshpejtues ngarkesash si dhe me tuba elektronesh në voltazhe dhe korrente të larta.
Elektromagnetizmi përfshin fenomene të tjera elektromagnetike të jetës së përditshme. Për shembull, drita është një fushë elektromagnetike oshiluese që rrezatohet nga thërrmija të ngarkuara në lëvizje. Përveç gravitetit, shumica e forcave të përditshme janë rrjedhojë të forcës elektromagnetike.
Principet e elektromagnetizmit gjejnë aplikime në disiplina të shumta si tek mikrovalët, antenat, makinat elektrike, satelitët e komunikimit, bioelektromagnetika, plazma, kërkimet në përshpejtuesit bërthamorë, fibrat optike,në interferencën dhe kompatibilitetin elektromagnetik, në konvertimin e energjisë elektromekanike, deri tek aplikime teknologjike si radari dhe meteorologjia. Pajisjet elektromagnetike përfshinë transformatorët, çelsat elektrike, radio/TV, telefonin, motori elektrik, linjat e transmisionit, përçuesit e valëve, fibrat optike, dhe lazerin.
Elektromagnetizmi përshkruan bashkëveprimet e thërrmijave të ngarkuara, me fushat elektrike dhe magnetike. Ai ndahet ne elektrostatikë, e cila bën studimin e bashkëveprimeve midis ngarkesave në prehje, dhe elektrodinamikë, e cila studion bashkëveprimet midiss ngarkesave në lëvizje dhe rrezatimit. Teoria klasike e elektromagnetizmit është e bazuar në ligjin e forcës së Lorencit dhe tek ekuacionet e Maksuellit.
Elektrostatika është studimi i fenomeneve që lidhen me trupa të ngarkuar në prehje. Siç përshkruhet nga ligji i Kulombit, trupa të tillë aplikojnë forca mbi njëri tjetrin. Sjellja e tyre mund të analizohet nëpërmjet koncepteve të fushës elektrike që rrethon çdo trup të ngarkuar, e tillë që çdo trup i ngarkuar i vendosur në këtë fushë është subjekt i nje force në madhësi të drejtëpërdrejtë me madhësinë e ngarkesës dhe madhësinë e vlerës së fushës magnetike në atë pozicion. Nëqoftëse forca është tërheqëse apo shtytëse kjo varet nga polariteti i ngarkesës. Elektrostatika ka aplikime të shumta, që variojnë që nga analiza e fenomeneve si vetëtimat deri tek ndërtimi i motorave , siç është për shembull motori elektrostatik.
Elektrodinamika është studimi i fenomeneve që lidhen me trupa të ngarkuara në lëvizje dhe fusha elektrike dhe magnetike që ndryshojnë në kohë. Meqënëse një ngarkesë në lëvizje prodhon një fushë magnetike, elektrodinamika merret me efekte si magnetizmi, rrezatimi elektromagnetik, dhe induksioni elektromagnetik, të cilat përfshinë aplikime praktike si gjeneratori elektrik si dhe motori elektrik. Kjo pjesë e elektrodinamikës, njihet si elektrodinamika klasike, ajo u shpjegua në një mënyrë sistematike nga Xhejms Klark Maksuell. Duhet thënë se janë ekuacionet e Maksuellit ato të cilat i pershkruajnë fenomenet elektrike me një përgjithësi të madhe. Një zhvillim i mëvonshëm është elektrodinamika kuantike, e cila përfshin ligjet e teorisë kuantike në mënyrë që të shpjegojë bashkëveprimin e rrezatimit me lëndën. Diraku, Hajzenbergu, dhe Pauli ishin disa nga pionerët që formuluan hapat fillestare që çuan tek elektrodinamikën kuantike. Elektrodinamika relativiste merr parsysh korrektimet relativiste të lëvizjes së trupave të ngarkuar që lëvizin me shpejtësi të përafërt me atë të dritës. Ajo zbatohet në fenomene që lidhen me përshpejtues ngarkesash si dhe me tuba elektronesh në voltazhe dhe korrente të larta.
Elektromagnetizmi përfshin fenomene të tjera elektromagnetike të jetës së përditshme. Për shembull, drita është një fushë elektromagnetike oshiluese që rrezatohet nga thërrmija të ngarkuara në lëvizje. Përveç gravitetit, shumica e forcave të përditshme janë rrjedhojë të forcës elektromagnetike.
Principet e elektromagnetizmit gjejnë aplikime në disiplina të shumta si tek mikrovalët, antenat, makinat elektrike, satelitët e komunikimit, bioelektromagnetika, plazma, kërkimet në përshpejtuesit bërthamorë, fibrat optike,në interferencën dhe kompatibilitetin elektromagnetik, në konvertimin e energjisë elektromekanike, deri tek aplikime teknologjike si radari dhe meteorologjia. Pajisjet elektromagnetike përfshinë transformatorët, çelsat elektrike, radio/TV, telefonin, motori elektrik, linjat e transmisionit, përçuesit e valëve, fibrat optike, dhe lazerin.
Nisin kërkimet për forma jete jashtëtokësore në Antarktidë!
Formë jete jashtëtokësore shpresojnë të zbulojnë shkencëtarë Britanikë, në studimin që ata do të ndërmarrin në një liqen që fshihet nën akujt e Antarktidës, për më shumë se 500.000 vjet.
Bëhet fjalë për një studim me përmasa shumë të mëdha, pasi në të marrin pjesë dy Institute dhe 8-të Universitete!
Sipas programit, shkencëtarët do të kryejnë një shpim me thellësi prej tre kilometra nën akull, në një nga zonat më të vështira të ujit, me qëllim që të pompohet mostër uji dhe kampion të grumbulluar në fusnin e Liqenit Elsgouorth, i cili prej 500.000 vjetësh i mbuluar me akull, ndërsa territori që do të kryhen studimet do të përfshijë një zonë gjatësi prej rreth 10 km. Liqeni gjendet në Perëndim Antarktidë dhe ka një gjerësi 203 km.
Është një nga 400 liqenet e ngrira të kontinentit të veriut, citon alb-observer.com, të cilët ruajnë ende dhe sot elementin e lëngshëm, falë presionit nga sipër dhe temperaturës së Tokës.
Shkencëtarët konsiderojnë se disa prej këtyre liqeneve të veçuara, do mund të ruanin mikroorganizma të panjohur nga shkenca, që ka shumë gjasa të disponojnë informacione rreth kufijve të jetës në planetin tonë.
Me këtë hulumtim, ndoshta mund të jepet një shpjegim për atë se nëse ne jemi të vetëm në univers dhe disponojmë kushtet e mundshme për jetën jashtëtokësore, siç ndoshta dhe molekula të ujit nën sipërfaqen e akullt satelitëve të Jupiterit dhe Saturnit.
Formë jete jashtëtokësore shpresojnë të zbulojnë shkencëtarë Britanikë, në studimin që ata do të ndërmarrin në një liqen që fshihet nën akujt e Antarktidës, për më shumë se 500.000 vjet.
Bëhet fjalë për një studim me përmasa shumë të mëdha, pasi në të marrin pjesë dy Institute dhe 8-të Universitete!
Sipas programit, shkencëtarët do të kryejnë një shpim me thellësi prej tre kilometra nën akull, në një nga zonat më të vështira të ujit, me qëllim që të pompohet mostër uji dhe kampion të grumbulluar në fusnin e Liqenit Elsgouorth, i cili prej 500.000 vjetësh i mbuluar me akull, ndërsa territori që do të kryhen studimet do të përfshijë një zonë gjatësi prej rreth 10 km. Liqeni gjendet në Perëndim Antarktidë dhe ka një gjerësi 203 km.
Është një nga 400 liqenet e ngrira të kontinentit të veriut, citon alb-observer.com, të cilët ruajnë ende dhe sot elementin e lëngshëm, falë presionit nga sipër dhe temperaturës së Tokës.
Shkencëtarët konsiderojnë se disa prej këtyre liqeneve të veçuara, do mund të ruanin mikroorganizma të panjohur nga shkenca, që ka shumë gjasa të disponojnë informacione rreth kufijve të jetës në planetin tonë.
Me këtë hulumtim, ndoshta mund të jepet një shpjegim për atë se nëse ne jemi të vetëm në univers dhe disponojmë kushtet e mundshme për jetën jashtëtokësore, siç ndoshta dhe molekula të ujit nën sipërfaqen e akullt satelitëve të Jupiterit dhe Saturnit.
Fusha elektrike
Në fizike, hapësira që rrethon një ngarkese elektrike ose në prezencën e një fushe magnetike që ndryshon në kohë ka një veti që quhet fushe elektrike (e cila mund të barazohet me densitetin e fluksit elektrik). Kjo fushe elektrike shkakton aplikimin e një force në çdo trup tjetër të ngarkuar elektrikisht. Koncepti i fushës elektrike u fut për herë të para nga Majkell Faradei.
Fusha elektrike është një fushe vektoriale me njësi në SI :Njuton thye për kulon (N C−1) ose, në mënyrë ekuivalente, volt për metër (V m−1). Fuqia e fushës në një pikë përcaktohet si forca që do të aplikohej mbi një ngarkese prove pozitive me +1 kulomb të vendosur në atë pikë; drejtimi i fushës jepet nga drejtimi i forcës. Fusha elektrike përmban energji elektrike me një densitet energjie që është proporcional me katrorin e intensitetit të fushës. Fusha elektrike është për ngarkesën elektrike ashtu si është nxitimi gravitacional për masën dhe densiteti i forcës është për volumin.
Një ngarkese lëvizëse nuk ka vetëm një fushë elektrike po gjithashtu edhe një fushe magnetike, përgjithësisht fushat magnetike dhe elektrike nuk janë fenomene komplet të ndryshme; diçka që njeri mund ta perceptoje si fushe elektrike, një observator tjetër në një sistem reference tjetër e percepton si një bashkim të fushave elektrike dhe magnetike. Për këtë qellim, njeri mund të flasë për "elektromagnetizmin" ose për "fushat elektromagnetike." Në mekanikën kuantike, shqetësimet e fushës elektromagnetike quhen fotone, dhe energjia e fotoneve është e kuantizuar.
Në fizike, hapësira që rrethon një ngarkese elektrike ose në prezencën e një fushe magnetike që ndryshon në kohë ka një veti që quhet fushe elektrike (e cila mund të barazohet me densitetin e fluksit elektrik). Kjo fushe elektrike shkakton aplikimin e një force në çdo trup tjetër të ngarkuar elektrikisht. Koncepti i fushës elektrike u fut për herë të para nga Majkell Faradei.
Fusha elektrike është një fushe vektoriale me njësi në SI :Njuton thye për kulon (N C−1) ose, në mënyrë ekuivalente, volt për metër (V m−1). Fuqia e fushës në një pikë përcaktohet si forca që do të aplikohej mbi një ngarkese prove pozitive me +1 kulomb të vendosur në atë pikë; drejtimi i fushës jepet nga drejtimi i forcës. Fusha elektrike përmban energji elektrike me një densitet energjie që është proporcional me katrorin e intensitetit të fushës. Fusha elektrike është për ngarkesën elektrike ashtu si është nxitimi gravitacional për masën dhe densiteti i forcës është për volumin.
Një ngarkese lëvizëse nuk ka vetëm një fushë elektrike po gjithashtu edhe një fushe magnetike, përgjithësisht fushat magnetike dhe elektrike nuk janë fenomene komplet të ndryshme; diçka që njeri mund ta perceptoje si fushe elektrike, një observator tjetër në një sistem reference tjetër e percepton si një bashkim të fushave elektrike dhe magnetike. Për këtë qellim, njeri mund të flasë për "elektromagnetizmin" ose për "fushat elektromagnetike." Në mekanikën kuantike, shqetësimet e fushës elektromagnetike quhen fotone, dhe energjia e fotoneve është e kuantizuar.
Grimcat elementare , ndertuese te materies. Jane te ndara ne 3 grupe : Kuarke , Leptone dhe Bozone (bartese te bashkeveprimeve ).... Kemi 6 kuakre bashke me antigrimcat e tyre , 6 leptone dhe 4 bozone ( i elektromagnetizmit eshte fotoni, i bashkeveprimit te forte nuklear eshte gluoni, i bashkeveprimit te dobet nuklear jane bozonet W+, W-, dhe Z0 , ndersa e bashkeveprimit gravitacional ende nuk eshte zbuluar , por supozohet se eshte gravitoni). Nese vertetohet ekzistenca e gravitonit atehere do te ndertohet perundimisht teoria kuantike e gravitetit (teoria e cila e unifikon gravitetin ne shkalle mikroskopike-kuantike).. Ne kete tabele te grimcave elementare sic e shihni qendron edhe grimca misterioze grimca Higgs Boson ( e cila e ka marre emrin sipas zbuluesit te saj profesorit Petter Higgs) .. Kjo grimce konsiderohet te jete shkaktare qe te gjithe grimcat tjera, trupat fizike, dhe gjithe universi ka masë !...
Sa me i madh te jete nje trup,aq me teper e perkul ai hapesire-kohen rreth tij.
Në fizikë, hapësirë-koha është një model matematik që kombinon hapësirën dhe kohën në një vazhdimësi të vetme e njohur si fabrika e e hapësirë-kohës . Hapësirë-koha interpretohet zakonisht si një hapësirë tre-dimensionale ku koha luan rolin e një dimensioni të katërt, një dimension që ka një natyrë të një lloji tjetër në krahasim me dimensionet hapësinore. Sipas perceptimit Euklidian të hapësirës, universi ka tre dimensione të hapësirës dhe një dimension të kohës. Ky model qe baza mbi të cilën u ndërtua teoria Njutoniane e mekanikës klasike.Me ardhjen e teorisë së relativitetit, eksperimentet treguan se hapësira dhe koha janë të lidhuar ngushtë. Kështu me anën e eksperimenteve në fizikën bërthamore u vu në dukje efekti i bymimit të kohës, si dhe tkurrja e gjatësisë kur trupi lëviz me shpejtësi të krahasueshme me atë të dritës. Këto eksperimente vërtetuan modelin teorik të teorisë speciale të relativitetit e cila pohon se hapësira dhe koha duhet të shikohen si një strukturë e vetme. Më pas teoria e përgjithsme e relativitetit revolucionoi konceptin e hapësirë-kohës duke e përshkruar atë me anë të ekuacioneve të fushës.
Në mekanikën klasike, përdorimi i hapësirës Euklidiane në vend të hapësirë-kohës është i përshtatshëm, sepse koha trajtohet si universale dhe e vazhdueshme, duke qenë e pavarur nga struktura e lëvizjes së vëzhguesit. Në kontekstin relativiste, koha nuk mund të ndahet nga të tre dimensionet e hapësirës, për shkak se rrjedha në të cilën koha kalon për një objekt varet nga shpejtësia relative për vëzhguesit dhe gjithashtu nga fuqia e fushave intensive gravitacionale të ose rreth objektit.
Në mekanikën klasike, përdorimi i hapësirës Euklidiane në vend të hapësirë-kohës është i përshtatshëm, sepse koha trajtohet si universale dhe e vazhdueshme, duke qenë e pavarur nga struktura e lëvizjes së vëzhguesit. Në kontekstin relativiste, koha nuk mund të ndahet nga të tre dimensionet e hapësirës, për shkak se rrjedha në të cilën koha kalon për një objekt varet nga shpejtësia relative për vëzhguesit dhe gjithashtu nga fuqia e fushave intensive gravitacionale të ose rreth objektit.
Mund te mendoni se hapesira eshte perfekte,por nuk eshte.Ne Univers asgje nuk eshte perfekte.Ne Univers ka hapesira te quajtura "Vrimat e Krimbit".Ne mund te kapim nje nga keto vrima dhe ta zmadhojme sa te futet nje njeri.Keto vrima mund te na cojne ne dimensione te ndryhme ,nga njeri planet ne tjetrin.
Stephen Hawking
Stephen Hawking
Administrata Kombëtare Aeronautike Hapësinore Amerikane shkurt AKAH, (në gjuhën angleze National Aeronautics and Space Administration, NASA) u themelua në vitin 1958, është agjencia përgjegjëse për programe hapësinore publike e Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Fondi i saj vjetor për vitin 2007 kapi shumën prej 16.8 miliardë dollarësh.
Ajo është gjithashtu përgjegjëse për kërkime afatgjata aerohapësinore
civile dhe ushtarake. AKAH dallohet nga organizata evropiane hapësinore AHE, detyrë e së cilës është vetëm bashkërenditja e projekteve hapësinore në shërbimin civil të studim-kërkimit të hapësirës.Shtysa e AKAH-s është shprehja latine ad astra per aspera, që do të thotë: tek yjet nëpër vështirësi.
.
.